leniwa sobota? chyba nie...

Godzina 12.20. Spokojna, leniwa sobota. Nic nie robię, siedzę sobie. Dzwoni telefon córki. "Mamo, mamo uszyj mi poduszkę na prezent... Na kiedy?  Na już, za dwie godziny, Gabrysia (znaczy się koleżanka) ma dziś urodziny i zaprosiła mnie na pizzę i o 14.20 mam autobus". *...?!* No to usiadłam i nic. Materiał przycięłam i nic. Jakie kolory lubi koleżanka? Nie wiemy. Telefonu nie odebrała. Marcie coś zaświtało, że chyba zielony i żółty. No dobra, poduszka biała, zielone nici. wyszyłam na początek wyszyłam maszyną jej imię, potem doszło serducho i co dalej. Marta stwierdziła "przyszyj więcej serduszek i już, a ja zrobię kartkę" Robi te zieloną kartkę. "Mamo, Gabrysia (znaczy się koleżanka) tańczy, narysuję jej baletnicę i wytnę z innego papieru, nakleję i coś krótko dopiszę". Ładnie, myślę sobie i nagle takie olśnienie. "Dawaj te baletnicę odrysuję sobie na poduszce i wyszyję maszyną" Ten sam motyw, będzie komplet. No i powstało to nasze dzieło.Nie wyrobiłam się w dwie godziny, trzeba mi było trzech, więc tata odwiózł dziecię pod drzwi pizzerii z półgodzinnym spóźnieniem. Ale warto było Gabrysia zachwycona własną poduszką, stworzoną tylko dla niej. I to się liczy.

Miłej niedzieli, idę tworzyć dalej, bo mam wenę.

przeziębił mnie i już

No i jestem przeziębiona, no ale sama sobie tego nie zrobiłam, dostałam to w prezencie o własnego syna. Ja rozumiem, że on postanowił spędzić ferie z przeziębieniem, ale dlaczego mnie też poczęstował. Nie dość, że boli mnie z tyłu, dziś jeszcze z przodu, to dołożył mi głowę, gardło i ogólne rozbicie. A mówiłam żeby nic nie planować. Miałam wielkie plany na weekend i nie wiem co z tego będzie. Dostałam paczkę z tutaj Przysłali mi śliczne cudeńka i chciałam się zabrać od razu do pracy, ale nie wiem czy w tym stanie coś mi z tego wyjdzie. Jaka szkoda, bo Wielkanoc już tuż, tuż.
W kwestii poduszkowania to właśnie "różany ogród"

i moje ulubione serwetkowe kwiaty

Na deser polecam Wam moje ulubione i popisowe danie. Szybkie, łatwe a zarazem wytworne i bardzo smaczne.
Polędwiczki w paczce ;-)
Dla czterech osób kupujemy:
1 polędwiczkę wieprzową
4 małe okrągłe serki camembert lub dwa duże i przekrawamy jak biszkopt na tort :-)
dwa ciasta francuskie (np z biedronki są super)
1 jajko
słoiczek żurawiny lub borówek do mięsa
Polędwiczkę dzielimy na kawałki, lekko rozbijamy, solimy i pieprzymy oraz smażymy na rozgrzanej oliwie. Następnie dobrze studzimy. Ciasto rozwijamy kroimy na pół i z każdej połówki odkrawamy półtora centymetrowy pasek. Na cieście układamy mięso i ser i zawijamy w ładny pakuneczek. Na wierzchu przyklejamy kokardkę z odciętego paska. Gotowe paczki układamy na blasze smarujemy roztrzepanym jajkiem i pieczemy aż będą złote. Podajemy z rzeczoną żurawiną lub borówkami. Pasują do tego też brokuły z wody i dobre wino.

Smacznego i do miłego  

pudełko na koronki i wymyślone ciasto

Ferie się zaczęły, niestety moja młodzież znowu spędzi je w domu. Wiadomo chroniczny brak kasy. Ja już nie wiem na czym oszczędzać? przestać jeść? Tak się staram i mało co z tego wychodzi. Chętnie bym gdzieś dorobiła ale z tym też problem, raczej małomiasteczkowy. Od tygodnia cierpię na jakiś ból w plecach, okolica prawej nerki. Zrobiłam badania, wyszły bardzo dobrze, poszłam na USG i wykazało wiele malutkich 2 mm kamyków na nerkach. Lekarz stwierdził, że mogą się przemieszczać i boli. A jak zaczną schodzić to dopiero będzie bolało. No dziękuję bardzo. Ale co mi pozostało czekać i czekać. We środę po tygodniowym L4 wracam do pracy, cóż popracować jednak trzeba. Myślałam, że skorzystam na tym wolnym i coś uszyję albo co inne zdziałam a tu nic jak nie u lekarza, to bolało i nic mi się nie chciało. A wiosna idzie...
Jedyne co zrobiłam, to wymyślone przeze mnie ciasto-deser, ale nie mam niestety fotki.

Paczka długich biszkoptów - języczki
śmietana 30% (kupiłam w biedronce tam mają 330ml, bo mały kubek to za mało)
2 śmietan fix-y
2 łyżki cukru pudru (nie czubate)
puszka ananasów lub inne owoce ale z ananasem ma taki super smak
i deser Dr.Oetker MOUSSE czekoladowy http://images.okazje.info.pl/p/inne/4641/dr-oetker-deser-mousse-czekoladowy-79g.jpg
250 ml zimnego mleka do musu
Mus robimy wg przepisu na opakowaniu, śmietanę ubijamy na sztywno z cukrem pudrem i śmietan fix-em, ananasy odcedzamy, kroimy w "kostkę" i mieszamy z ubitą śmietaną. W prostokątnej formie ok 27x22 cm układamy biszkopty i dosłownie lekko je nasączamy sokiem spod ananasów na to wykładamy śmietanę z ananasami a na to mus czekoladowy. Schładzamy około 1-1,5h i smacznego.


Pokażę Wam natomiast pudełko które ozdobiłam decoupagem w styczniu ale dopiero teraz zrobiłam mu fotki 

Pudełko zwykłe, stare i brzydkie pomalowałam, ozdoby odrysowałam z foremek do ciasteczek i wycięłam z papieru opakunkowego marki IKEA. Będzie mi służyło do przechowywania koronek i sznureczków. Jak Wam się podoba?

Kolorowych snów i miłego poranka

  

jak to ze mną było

Pogoda całkiem nie nastrojowa. W taką pogodę najlepiej wychodzi mi nicnierobienie, choć w głowie przewalają się pomysły jeden za drugim, ale rączki mówią "nie" a to ci ciekawe. Szkoda, że zima tak sobie poszła, u nas akurat przed feriami. Mam parę przeróbek i trochę szycia, wielki kufer podróżny czeka na swoje drugie życie. Dostałam go od koleżanki z pracy po jej tacie. Miło, że pomyślała właśnie o mnie. Mam też skrzynię pamiątkę po cioci męża, ale ta wymaga sporego nakładu pracy i zostawiłam ją sobie na wiosnę. Trzeba załatać dziury, zedrzeć kilka warstw okropnego lakieru, założyć nowy skobel. Oj będzie co robić.
Wracając dziś z pracy pochwaliłam się mężowi, że chcę siatkę hodowlaną. Zdziwił bardzo i zapytał czy chcę hodować kury czy króliki hahaha. Opowiedziałam mu że chcę zrobić klosze i serduszka i inne głupotki. Stwierdził stanowczo, że bardzo pomyliłam się z wyborem szkoły. Że powinnam była jakieś ASP ukończyć. No cóż kiedyś to ja nie byłam taka kreatywna, ani odważna. Myślałam, że malowanie ścian to wielka sztuka. Skończyłam jakąś szkołę łączności i studia w tym kierunku, ale jakiś czas temu praca mnie "zwolniła" grupowo, No to siedziałam dwa lata szukając pracy i wierzcie mi nie miałam nawet jednego maleńkiego pomysłka. A szkoda, bo wówczas może nawet rozkręciłabym coś swojego. Od pięciu lat pracuję w firmie, gdzie zajmowałam się grubą kasą na papierze i w komputerze a jaśniej mówiąc planowaniem budżetu zakładu i jego monitorowaniem oraz paroma innymi drobiazgami. Od jakiegoś czasu oddałam to na rzecz wpisywania awarii technicznych do portalu awarii oraz monitorowania ich wykonania. Drobiazgi mi też zostały. Muszę przyznać szczerze, że bardzo lubię swoją obecną pracę i cieszę się z tego ogromnie. Nawet nie przeszkadza mi to, że obecnie jestem jedną z dwóch osób "mocnych" w naszym małym zakładzie (100 osób)w najnowszym programie naszej korporacji. Przez to siedzę całe osiem godzin od dzwona do dzwona przed monitorem i klepię i klepię a do tego mam przyuczać innych. Wysiadł mi kręgosłup szyjny, głowa mi pęka w szwach. Ale jestem zadowolona. Za to w domu staram się jak najmniej korzystać z komputera. No czasem muszę, bo lubię przeglądać Wasze blogi, czytam je inspiruję się twórczo. Jak mnie coś nachodzi to się zastanawiam, skąd ja mam te pomysły. Na kartkę, na ozdoby, stroiki, na moje milusie podusie. No szyć to ja lubiłam od dziecka, już jako sześcio - siedmiolatka szyłam lalkom stroje. Potem szyłam z pieluszek dla siebie. A jako szesnastolatka podczas kilkudniowej nieobecności rodziców wzięłam maszynę mamy i zaczęłam szyć. Maszyna (singer) bardzo droga i kupiona na książeczkę górniczą stała w walizce i stanowiła obiekt moich westchnień. Mama nie pozwalała mi jej ruszać, bo popsuję. Sama też nie szyła, bo nie umiała. A maszynę tata kupił żeby sprawić jej radość. Niestety nie za bardzo się cieszyła z maszyny tak skomplikowanej. Szycie kilku ściegami, haftowanie, robienie dziurek i przyszywanie guzików. Po powrocie rodziców pochwaliłam się uszytą spódnicą i bluzkami i tak zdobyłam uznanie i stały nieograniczony dostęp do maszyny. Kiedy wyszłam za mąż i wyprowadzałam się "na swoje" Mama podarowała mi maszynę na całkowitą własność, stwierdzając, że ona i tak była najbardziej moja. I tak jesteśmy razem już 28 lat. No a dwa lata temu moja wtedy piętnastoletnia córcia poprosiła o naukę szycia na maszynie. Nawet jej to sprawnie idzie. Cieszę się, że oprócz rysunku Marta objawia zainteresowania rękodziełem.

Marta i jej kilka dzieł

aha dzieła są z wcześniejszych lat, bo nie mogłam znaleźć jej obecnych. Nigdy nie ma jak potrzeba.

 Manga jest fragmentem rysunku i była na konkurs miejski, zajęła III miejsce.

Kartki świąteczne wysyłane przez szkołę do różnych urzędów

i jej pierwsze serducho, to po lewej

Projekt sukni dla lalki wg Marty ( nie wiem czemu nie mogę obrócić)

 a tu wykonanie przeze mnie i dodam, że sukienka wykonana jest z kawałka materiału o wielkości chusteczki do nosa, ale dałam radę.

Na koniec zostawiłam sweterek, który kupiłam w SH za 2 zł. Śliczny, mięciutki tylko te paskudne plamy. Stwierdziłam że za tą cenę mogę zaryzykować. Jak nie zejdą to wywalę. Nie zeszły ale Marta była tak zachwycona sweterkiem, że wyrzucić nie dała. Postanowiłam zakryć jakoś te wredoty i pierwszy raz haftem pętelkowym wyszło mi tak

No i tyle o nas. Temu kto doczytał do końca i obejrzał fotki dziękuję za cierpliwość i uwagę.
Kolorowych snów.